Το ζήτημα του γάμου των ομοφυλοφίλων και της τεκνοθεσιας, είναι ένα ζήτημα που προκαλεί την κατακραυγή της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, ασχέτως αν το μεγαλύτερο μέρος του δεν εμφορειται από την απαραίτητη συγκρουσιακή νοοτροπία ώστε να παρεμποδίσει τις καθεστωτικές επιβουλές.
Έχοντας επίγνωση αυτής της πραγματικότητας, η κυβέρνηση, όπως δολιως έπραξε και με την προδοσία της Μακεδονίας, διοχέτευσε μέσω των, επιεικως υπόπτων, διοργανωτών τη λαϊκή αγανάκτηση σε ένα άγευστο και ακαλαίσθητο συλλαλητήριο μπροστά σε μια άδεια Βουλή, ενώ, ως γνωστόν, το νομοσχέδιο θα έρθει προς ψήφιση την Πέμπτη.. Αναλογιστείτε πόσο επιδραστικοτερο θα ήταν το συλλαλητήριο αν γινόταν ανήμερα της ψήφισης.
Πιθανότατα δε θα άλλαζε την έκβαση της ψηφοφορίας αλλά θα γινόταν πολύ πιο αισθητό και θα αποτελούσε, τρόπον τινά, κάποιον μοχλό πίεσης. Πιο συγκεκριμένα, τα καθεστωτικά ΜΜΕ προέβαλαν και υπερδιαφημισαν το πολύκροτο συλλαλητήριο για να τελεσφορήσουν οι εξής σκοπιμότητες:
1) Να λειτουργήσει σαν ελεγχόμενη βαλβίδα αποσυμπίεσης και να μην υπάρξει κάποια μαζική συνάθροιση ανήμερα της ψήφισης
2) Να γραφικοποιηθει τεχνηέντως το προφίλ του μέσου φυσιολογικού ανθρώπου που εναντιώνεται στην παραδοξότητα του σύγχρονου κόσμου, ταυτιζομενο με τις γνωστές αποκρουστικές καρικατούρες
3) Να παρουσιαστούν ως εκφραστές του φυσιολογικού διάφοροι ακροδεξιοί κομματαρχες, όπως ο Νατσιος και ο Καμπούρης, ώστε να κατευθυνθεί η αντισυστημικη ψήφος διαμαρτυρίας προς τους σχηματισμούς τους.
Ο υγιως σκεπτόμενος κόσμος κόσμος ορθώς κατέβηκε στην πλατεία για να διατρανώσει την αντίθεσή του στον βιασμό της ανθρώπινης φύσης. Οφείλει ωστόσο να γνωρίζει τις σκοπιμότητες που εγκρυπτονται και να αντιληφθεί ότι, ελλείψει κραταιού πολιτικού φορέα που θα μπορεί να δίνει στοχευμένο προσανατολισμό στην εκάστοτε κοινωνική συγκυρία, η όποια διαμαρτυρία δε θα αποτελεί παρά μια πρόσκαιρη εκτόνωση και ψευδαίσθηση επιτέλεσης καθήκοντος.
